Ik vind het boek leuker dan ik
had verwacht. Ik zou dit boek zelf niet uitkiezen om te gaan lezen, omdat de
flaptekst van het boek me niet echt aansprak, maar toch heb ik het boek gelezen
en vond ik hem eerlijk gezegd nog best wel leuk. Ik vond het een spannend boek,
omdat je niet helemaal zeker weet wat er met Isabelle gaat gebeuren. Zou ze
doodgaan of zou ze het op een of andere manier toch overleven? Zou ze
vriendinnen worden met Jeanne en als dat gebeurt, hoe zou Jeanne de wereld
vertellen dat Isabelle nog wel leeft? Of zou ze toch gered worden door iemand? Telkens
spelen er van zulk soort vragen door je hoofd. Het boek heeft een open einde,
maar door het verhaal wat je gelezen hebt, weet je wel hoe het gaat aflopen, of
misschien wordt je wel helemaal op het verkeerde spoor gezet. Verder werd de
spanning in elk hoofdstuk heel erg opgebouwd vanaf het begin tot het einde en
vaak als het heel erg spannend werd begon de schrijfster een nieuw hoofdstuk en
ging ze verder met een andere omgeving en ging ze pas later verder met de
gebeurtenissen uit het vorige hoofdstuk. Ik vond het hoofdverhaal van het boek
van het boek niet echt origineel. Een
mooi meisje wordt ontvoerd door een lelijke schurk en wordt gered door een
heldhaftige man. Ik vond het een leuk boek om te lezen maar ik zou hem niet
aanraden aan anderen vanwege het ‘slechte’ verhaal. Het boek staat daarom ook
niet in mijn toplijst van boeken die ik gelezen heb.
De samenvatting
Op een dag wordt er in de Auvergne(Frankrijk) de beroemde filmster
Isabelle Amable vermist. De politie zoekt maandenlang, maar ze is
onvindbaar. De politie geeft het op na vele intensieve zoekacties die
geen resultaat hebben opgeleverd.
Een onderwijzer aan de dorpsschool, Bernard Buffon kan Isabelle maar niet uit zijn hoofd zetten. Bernard is een grote fan van haar, ze heeft hem eens geholpen toen hij gepest werd op de basisschool. Hij trekt elke dag even de bergen in om haar te zoeken. Hij ondervraagt iedereen, maar komt niets te weten.
Ondertussen zit Isabelle opgesloten in de kelder van de boerderij van Jeanne Bitor.
Jeanne is jaloers op de filmster omdat zij zo mooi en gelukkig is terwijl Jeanne zelf oerlelijk, verdrietig en eenzaam is, daarom heeft ze Isabelle ontvoerd. Jeanne houdt van schilderen. Ze wil Isabelle laten uithongeren en dan schilderen hoe schoonheid lelijk wordt. Ze schildert de aftakeling van organismen tot aan de dood en verder. Ze houdt ermee op totdat Isabelles hele stervensproces is geschilderd. Isabelle doet er alles voor om vrij te komen en probeert een band op te bouwen met Jeanne. Ze probeert haar duidelijk te maken dat schoonheid ook niet alles is en ze vertelt haar zelfverzonnen levensverhaal. In het echt heeft ze een hele goede, gelukkige jeugd gehad, maar als ze dat verteld zal Jeanne alleen nog maar jaloerser worden en dat is ook niet echt bevorderlijk voor de situatie. Dus vertelt ze een vreselijk verhaal.
Langzamerhand wint ze het vertrouwen van Jeanne en ze krijgt zelfs zo nu en dan wat eten als ze er om vraagt. Ze beginnen elkaar vertrouwelijke dingen te vertellen en Jeanne gaat twijfelen of ze nog wel door moet gaan met haar schilderijen.
Dan spreekt ze op een avond Bernard Buffon in de kroeg en ze komt er achter dat Isabelle haar heeft voorgelogen en dat ze eigenlijk erg gelukkig is.
Jeanne wilt nu zo snel mogelijk haar werk afmaken. Maar de volgende morgen heeft Isabelle zichzelf opgehangen, dat speelt ze tenminste. Jeanne vlucht weg. Dan vallen de strobalen om waar Isabelle op had moeten gaan staan en raakt ze in levensgevaar.
De vorige avond had Bernard toch iets vreemds gemerkt aan Jeanne Bitor en hij besluit eens een kijkje in haar huis te gaan nemen. Dan vindt hij Isabelle en red haar nog net op het nippertje van de dood.
Hij heeft nu de vrouw van zijn dromen gevonden, maar als blijkt dat zij alleen aan Jeanne denkt en niet denkt aan wat hij allemaal voor haar heeft gedaan, merkt hij dat ze helemaal niet zo perfect is. Bernhard wilt Jeanne aangeven, maar Isabelle wilt dat niet omdat ze medelijden met haar heeft gekregen. Jeanne verdwijnt voorgoed en Bernhard doet er alles aan om haar te vinden. Zijn liefde voor Isabelle is omgezet in zijn liefde voor Jeanne.
Een onderwijzer aan de dorpsschool, Bernard Buffon kan Isabelle maar niet uit zijn hoofd zetten. Bernard is een grote fan van haar, ze heeft hem eens geholpen toen hij gepest werd op de basisschool. Hij trekt elke dag even de bergen in om haar te zoeken. Hij ondervraagt iedereen, maar komt niets te weten.
Ondertussen zit Isabelle opgesloten in de kelder van de boerderij van Jeanne Bitor.
Jeanne is jaloers op de filmster omdat zij zo mooi en gelukkig is terwijl Jeanne zelf oerlelijk, verdrietig en eenzaam is, daarom heeft ze Isabelle ontvoerd. Jeanne houdt van schilderen. Ze wil Isabelle laten uithongeren en dan schilderen hoe schoonheid lelijk wordt. Ze schildert de aftakeling van organismen tot aan de dood en verder. Ze houdt ermee op totdat Isabelles hele stervensproces is geschilderd. Isabelle doet er alles voor om vrij te komen en probeert een band op te bouwen met Jeanne. Ze probeert haar duidelijk te maken dat schoonheid ook niet alles is en ze vertelt haar zelfverzonnen levensverhaal. In het echt heeft ze een hele goede, gelukkige jeugd gehad, maar als ze dat verteld zal Jeanne alleen nog maar jaloerser worden en dat is ook niet echt bevorderlijk voor de situatie. Dus vertelt ze een vreselijk verhaal.
Langzamerhand wint ze het vertrouwen van Jeanne en ze krijgt zelfs zo nu en dan wat eten als ze er om vraagt. Ze beginnen elkaar vertrouwelijke dingen te vertellen en Jeanne gaat twijfelen of ze nog wel door moet gaan met haar schilderijen.
Dan spreekt ze op een avond Bernard Buffon in de kroeg en ze komt er achter dat Isabelle haar heeft voorgelogen en dat ze eigenlijk erg gelukkig is.
Jeanne wilt nu zo snel mogelijk haar werk afmaken. Maar de volgende morgen heeft Isabelle zichzelf opgehangen, dat speelt ze tenminste. Jeanne vlucht weg. Dan vallen de strobalen om waar Isabelle op had moeten gaan staan en raakt ze in levensgevaar.
De vorige avond had Bernard toch iets vreemds gemerkt aan Jeanne Bitor en hij besluit eens een kijkje in haar huis te gaan nemen. Dan vindt hij Isabelle en red haar nog net op het nippertje van de dood.
Hij heeft nu de vrouw van zijn dromen gevonden, maar als blijkt dat zij alleen aan Jeanne denkt en niet denkt aan wat hij allemaal voor haar heeft gedaan, merkt hij dat ze helemaal niet zo perfect is. Bernhard wilt Jeanne aangeven, maar Isabelle wilt dat niet omdat ze medelijden met haar heeft gekregen. Jeanne verdwijnt voorgoed en Bernhard doet er alles aan om haar te vinden. Zijn liefde voor Isabelle is omgezet in zijn liefde voor Jeanne.
Ik heb de samenvatting gehaald van: http://www.scholieren.com/boekverslag/48168.
 |
| Op de tweede foto van de collage zie je Halina Reijn, zij speelde Isabelle in de film Isabelle. Op de foto ernaast zie je kleine kinderen naast elkaar zitten. Het rechter meisje is jaloers op het linker meisje(jaloezie). Op de foto rechts daarvan staat heet lelijkste meisje ter wereld, zij moet Jeanne voorstellen die Jaloers is op Isabelle(jaloezie). Op de foto onder het meer in Auvergne, waar het zich allemaal afspeelt, zie je Isabelle alleen zitten in de kelder, daar is ze immers opgesloten(eenzaamheid). Op de foto ernaast zie je de naaktschilderij die Jeanne van Isabelle heeft gemaakt. Jeanne laat Isabelle uithongeren en toen moest ik denken aan die uitgehongerde kindjes uit Afrika, vandaar die foto. Omdat Isabelle en Jeanne een soort van vriendschap krijgen heb ik de foto erbij gedaan van die handen. Bernard zoekt Isabelle al een hele tijd en op een gegeven moment vind hij de rode naaldhakken in de struikjes bij het huis van Jeanne. Hij ziet dat Isabelle zichzelf heeft opgehangen en schrikt enorm, op een gegeven moment ziet hij Isabelle bewegen en bevrijdt haar. Op dat zelfde moment verbrandt Jeanne de schilderijen die zij heeft gemaakt van Isabelle. |
