Ventoux

Geschreven door Bert Wagendorp

Samenvatting

Bart Hoffman vertelt over de vriendengroep waarvan hij al sinds de lagere school deel uitmaakt; deze kreeg op het Baudartius College te Zutphen zijn meest volledige vorm. Toetreding van 'het mooiste meisje van de klas', Laura, tot de groep van vijf vrienden heeft gevolgen: liefde, erotiek, seks en jaloezie zijn vanaf dat moment naast de sterke vriendschap bestanddeel van alle interactie in de groep.

Na hun eindexamen in 1982 gaan twee van hen met de racefiets de Mont Ventoux in de Provence beklimmen, een derde vriend voegt zich later bij hen. Ook de anderen volgen, per auto. Peter, de dichter en degene met wie Laura het innigst contact heeft, verongelukt tijdens zijn roekeloze afdaling. De vriendengroep valt uiteen. Laura verdwijnt spoorloos. De enigen die contact houden, zijn Bart de journalist en David, de Achterhoekse Surinamer die nooit meer weg wil uit Zutphen en daar een reisbureautje in avontuurlijke reizen heeft. Joost wordt een gerenommeerd wetenschapper en André een succesvol cokedealer voor de hogere kringen.

Zo'n dertig jaren later komen de vrienden elkaar door toeval weer tegen en besluiten ze opnieuw naar de Mont Ventoux te vertrekken. De dood van Peter blijkt in ieders leven nog steeds een belangrijke, ongemakkelijke herinnering. Bovendien is André ternauwernood aan een nieuwe veroordeling ontkomen en wordt Joost ontmaskerd als frauduleuze plagiator. Inmiddels heeft Laura, die als regisseuse betrokken is bij een festival in Avignon, laten weten dat ze ook langs wil komen in Bédoin, het plaatsje waar de vrienden net als in juni 1982 verblijven. Daar onthult ze wat de ware aard was van Peter en van haar relatie met hem. Die heeft onder andere als gevolg gehad dat zij zwanger van hem was, om die reden naar Italië is vertrokken en daar een bestaan heeft opgebouwd. Haar blinde zoon, Willem genoemd naar Peters vader, is bij haar. In het slothoofdstuk dat zich afspeelt in 'onze tijd' wordt verteld hoe de verwerkte gebeurtenissen een positieve invloed hebben gehad op het leven van de vrienden.

Bron: www.lezenvoordelijst.nl 

Mijn mening 

Ventoux vond ik een prettig boek om te lezen. Het boek las makkelijk weg en voor je het wist had je het boek uit. Het heeft een boeiend en interessant verhaal met een diepere betekenis. Wel moet ik zeggen dat dit niet het leukste boek is wat ik ooit heb gelezen, ik had moeite om in het verhaal te komen. Maar toen ik er eenmaal in was gekomen was het een erg meeslepend verhaal met een goede verhaallijn. Niet het beste boek ooit wat ik heb gelezen maar deze staat zeker hoog in de ranking. 

Ooit al eens een boek gelezen net alsof je er zelf bij was. Een soort onzichtbaar persoon die alles siet wat de mensen in het boek meemaken. Dit gevoel had ik toen ik het boek las. Ik had nog nooit een boek gelezen van Bert Wagendorp, sterker nog ik had nog nooit van hem gehoord maar dit boek was ontzettend goed. De Ventoux ik had geen flauw idee wat het was maar het klonk me nogal frans in de oren. De flaptekst gelezen hebbende kwam ik erachter dat het een berg is in Frankrijk. De berg is bekend onder vele fietsers want het is een moeilijk te beklimmen berg, maar toch 3 vrienden wagen het erop om het te gaan proberen en nog 2 vrienden en een vriendin gaan mee. Helaas tijdens de afdaling gebeurt er een vreselijk ongeval een van de vrienden is gevallen met de fiets. De vrienden raken elkaar uit het oog na dit ongeval maar dertig jaar later komen ze weer samen op de Ventoux om de dood te verwerken. Dit vind ik zo mooi aan dit boek. Het gaat over de dood wat meestal niet een erg 'leuk' onderwerp is. Maar dit boek maakt het ook 'bijzonder'. Hoe die vrienden met de dood omgaan en hoe ze na dertig jaar toch zulke hechte vrienden zijn. Zo bijzonder. De vrienden waren na het ongeluk elkaar uit het oog verloren maar zeker niet uit het hart. Het verbaasde me hoe snel ik dit boek uit had, zo snel als een trein masr om toch in de fiets stemming te blijven zal ik het anders verwoorden. Zo snel als het voelt als je van een berg af fietst als je er net tegenop hebt gefietst. 

Een paar dagen na pest ik dit boek had gelezen bleef het verhaal maar door mijn hoofd gaan, zo bijzonder vond ik het zo meeslepend verhaal was het. Een pracht boek om te lezen ik dat ik iedereen zou willen aanraden zelfs vrouwen, ik heb hem immers ook als vrouw gelezen,  want het is eigenlijk een mannenboek. Het was genieten met de hoofdletter G. 

Balansverslag

Nooit ben ik een echte boekenwurm geweest. Vroeger had ik er zelfs een hekel aan. Altijd moest je toen maar weer die stomme boeken lezen voor school. De afgelopen jaren ben ik het lezen meer gaan waarderen, maar nog steeds pak ik niet vaak even rustig een boek erbij. Een van de redenen voor dat ik niet zo vaak lees is dat ik nog vele andere interesses heb die ik dan leuker vind dan lezen, ook heb ik er niet zo veel tijd meer voor. De afgelopen periode heb ik dan ook niet boeken in mijn vrije tijd gelezen, alleen de boeken die we voor school moesten lezen heb ik gelezen. Mijn top drie lijst van boeken is dan ook niet veel veranderd.

Dit is mijn actuele top drie lijst:

·         Verstikt van Mel Wallis de Vries

·         Een Weeffout In De Sterren van John Green

·         Magnus van Arjen Lubach 

Ik zou wel graag weer willen gaan lezen. Vooral Young Adult boeken spreken me erg aan. Boeken zoals Vrees me van Tahereh Mafi, Waar het licht is van Jennifer Niven en Als ik blijf van Gayle Forman staan daarom ook nog op mijn lijstje om te gaan lezen. Ik heb dus niet echt een favoriete schrijver, maar lees vooral boeken die bekend staan als goede (Young Adult) boeken. Het boeken die ik interessant vind, gaan meestal over leven of dood. Dit zijn meestal best wel heftige onderwerpen, maar dit soort thema’s raken me en ben dan ook altijd erg benieuwd naar het einde van zulk soort boeken.  

Ik ben van mening dat lezen erg goed voor je is. Niet alleen dat het je woordenschat verbreed wat vroeger altijd tegen je werd gezegd, maar alles wat betreft het boek. Daarmee bedoel ik het verhaal dat wordt verteld, de keuzes die de personages maken en waarom ze die keuzes maken. Ook leer je een andere manier van denken, want je kruipt bij het lezen vaak in de gedachtes van de hoofdpersoon.

Het niveau van de boeken die ik heb gelezen was naar mijn idee goed. De laatste boeken heb ik op niveau 3 gelezen, dit was niet te moeilijk maar ook niet te makkelijk.

Het Diner

Geschreven door Herman Koch

Samenvatting

Paul Lohman, broer van premier-kandidaat Serge Lohman, is getrouwd met Claire. Met de verkiezingen in zicht gaan ze uit eten met Serge en zijn vrouw Babette. Paul en Claire voelen zich echter niet thuis in het dure restaurant waar ze ondanks de lange reserveringslijst door Serge’s positie toch terecht kunnen. Het diner begint met de dagelijkse onderwerpen, maar nadat Paul terug komt van het toilet staat Babette met tranen in haar ogen op. Ze loopt naar de deur, gevolgd door Claire. Ondertussen eten de broers hun hoofdgerecht in stilte op. Paul vindt het allemaal te lang duren en gaat naar de twee vrouwen op zoek. Terwijl hij dit doet gaat de telefoon van Michel die in zijn zak zit af. Zijn zoon vraagt zich af wat zijn vader met zijn mobiel doet en spreekt af het mobieltje op te komen halen. Net wanneer Paul ophangt ziet hij Claire en Babette, die inmiddels is bijgekomen. Samen gaan ze het restaurant in, maar Paul gaat nog niet aan tafel. Hij bekijkt, terwijl hij wacht op zijn zoon, de filmpjes van zijn mobiel. Weer wordt Paul geconfronteerd met de heftige beelden. Rick, de zoon van Serge en Babette, en zijn eigen zoon gaan na een schoolfeest flink te keer tegen een zwerver. De zwerver ligt in het pinhokje waar de jongens willen pinnen en daar zal hij voor boeten. Van kwaad tot erger pakt een van hen een voor hun leeg ogende jerrycan, de andere filmt het. Wanneer er een aansteker bij komt gaat het mis. Paul realiseert zich dat deze beelden meer laten zien dan de beelden van de bewakingscamera van Opsporing verzocht. Wanneer Michel met zijn fiets bij het restaurant aankomt vraagt Paul waarom hij hem nooit over deze beelden verteld heeft. Michel vertelt zijn vader dat Beau, de geadopteerde zoon van Serge, hem chanteert. Hij wil deze beelden online zetten, maar wanneer ze hem geld geven is er niks aan de hand. Paul beveelt zijn zoon naar huis te gaan, zelf gaat hij vervolgens het restaurant weer in. Tijdens het nagerecht komt het onderwerp eindelijk aan bod. Serge vindt dat zijn zoon Rick veel lijdt onder de geheimhouding en wil alles openbaar maken. Hij wil tijdens een persconferentie bekend maken dat hij zich terug trekt. De andere drie denken hier echter anders over. Zij vinden dat ze de toekomst van hun zonen moeten beschermen. Serge heeft de persconferentie echter al gepland. Hij en Babette verlaten het restaurant en lopen naar het café waar de persconferentie gehouden wordt. Claire vertelt Paul dat zij en Babette hun zonen alleen nog kunnen beschermen wanneer ze Serge verwonden. Claire loopt vervolgens naar het café waar Babette en Serge zijn. Paul hoort even later meerdere sirenes. Hij loopt naar buiten en ziet zijn broer afgevoerd worden door ambulance personeel. Ook komt Claire even later naar buiten, zij wordt afgevoerd door agenten. Over Beau hoeven ze zich ook geen zorgen meer te maken, Michel en Rick hebben met hem “afgerekend”. 

Ik heb de samenvatting van http://www.scholieren.com/boekverslag/70261 gehaald.

Boek VS film (de verschillen)

Je ziet veel overeenkomsten tussen het boek en de film, maar er zijn ook duidelijk verschillen te zien. Het vertelperspectief is hetzelfde gebleven, zowel in het boek als in de film volg je de gebeurtenissen door de ogen van Paul. Wel zijn vele handelingen ingekort, of weggelaten. Dit moet natuurlijk ook wel omdat je anders een heel lange film hebt, maar sommige cruciale gebeurtenissen hadden ze wel in de film mogen laten. Bijvoorbeeld waarin duidelijk werd dat de jongens eigenlijk helemaal niet zo lief zijn, zoals het stelen van een kip in Frankrijk. Serge zegt dan dat “zijn kinderen nooit zoiets zouden doen”. Wel is er één heel groot verschil tussen het boek en de film, dat is namelijk het einde. Beide hebben een open einde, maar de film stopt eerder dan het boek. Toen ik de film had gezien, had ik niet het gevoel dat die al afgelopen was. Dit gevoel komt waarschijnlijk doordat ik het boek heb gelezen en ik dus weet wat er daarna nog moet gebeuren.

Een scène beschreven

Michel had recent een werkstuk over de doodstraf moeten maken voor school. Over zijn ideeën had hij met zijn vader gesproken: er was onder andere een gedachte in opgenomen over het eigen rechter mogen spelen bij niet te verbeteren misdadigers. De rector roept Paul op om een gesprek te voeren over het werkstuk dat zijn zoon had gemaakt en er ontstaat een heftige discussie over dit onderwerp. Ineens slaan de stoppen bij Paul door en hij slaat de rector hard in zijn gezicht. Dan opent hij het raam en zwaait naar Michel op het schoolplein.

Deze scène speelt zich in het boek in het midden/eind af, terwijl de film er mee begint. De scène in de film lijkt redelijk veel op die van het boek, maar in de film zit Michel in een kamertje naast de rector en ziet alles gebeuren, terwijl hij in het boek buiten staat. De regisseur heeft deze scène waarschijnlijk in het begin laten plaatsvinden omdat men zo direct een personage goed kan neerzetten. 

Mijn mening

Ik dacht dat de verfilming dicht bij het boek lag, maar naarmate ik er langer naar de film keek, kwam ik tot de conclusie dat de boekverfilming erg verschilt met het boek zelf. De film kan het beste los gezien worden van de roman. Het boek is niet het script voor de film, het is het beginpunt van waaruit de film is ontwikkeld. 

Het boek vind ik mooier dan de film, in het boek zat ik meer in het verhaal en als lezer krijg veel meer informatie. Ik vind de film ook erg oppervlakkig, maar dit komt waarschijnlijk doordat veel dingen zijn weggelaten uit het boek en deze dingen dus 'mist' in de film. Alhoewel ik het boek mooier vind dan de film, vind ik het verhaal van het boek niet geweldig. Het verhaal sprak me niet echt aan en soms vond ik het boek (en de film) erg langdradig. Als ik terugkijk op de boeken die ik heb gelezen dit jaar voor lezen voor de lijst komt dit boek op de tweede plaats. Mijn nummer 1 is nog steeds Magnus, nummer 2 is dus Het Diner, nummer 3 is Isabelle en onderaan staat Reinaert de Vos. Reinaert de Vos staat helemaal onderaan omdat het in oud Nederlands geschreven was en ik er dus niet snel door heen kwam.

Magnus

Geschreven door Arjen Lubach

Met mijn neus in de boeken zitten? Nee, dat doe ik niet. Als we weer een boek moeten lezen voor school, kijk ik eerst altijd of het boek me aanspreekt en wat de recensies zijn op internet. Ook informeer ik anderen of zij nog een leuk boek zien staan op de website van  Lezen voor de Lijst. Dit boek heb ik op aanrader van iemand anders gelezen en ik moet zeggen: ik vond het een leuk en spannend boek. Het verhaal leek me eerst een beetje vreemd toen ik de flaptekst had gelezen, maar het viel allemaal door het lezen van het boek op zijn plaats. Het boek is makkelijk geschreven en leest erg snel, ik heb het dan ook in één adem uitgelezen. Het boek is op sommige punten erg humoristisch geschreven maar toch zit er erg veel diepgang in en veel stof tot nadenken. Het boek speelt zich af in twee verhaallijnen en de schrijver wisselt deze twee erg goed af. Ook vind ik het boek erg fantasierijk. Soms kon ik me met de keuzes van de hoofdpersoon niet helemaal vinden en ik vond dat veel dingen toevallig gebeurden. Door het vele toeval wat erin zit maakt het boek een beetje minder een detective, waar ik stiekem een beetje op gehoopt had, nu kom je al er namelijk al erg snel erachter wie de 'dief' is....

Ook vind ik de laatste paar zinnen van het boek een beetje raadselachtig,
wat zou de schrijver hier precies mee bedoelen?
Dit is het leukste boek wat ik tot nu toe gelezen heb voor het vak Nederlands. Op de tweede plaats komt het boek Isasbelle geschreven door Tessa de Loo. Onderaan komt het boek Reinaert de Vos. Reinaert de Vos staat helemaal onderaan omdat ik de Oudnederlandse schrijfstijl niet prettig vind lezen. Ook vond ik het verhaal van Reinaert de Vos niet heel leuk.

Samenvatting

Merlijn Kaiser is een jonge toneelschrijver die aan het begin van de roman moedeloos voor zich uit

zit te staren in zijn huis in Amsterdam. Zijn grote liefde Caro, op wie hij al verliefd is sinds de middelbare school, heeft hem verlaten omdat bij hem, in de woorden van haar, 'alles altijd zo hetzelfde is.' Op het dieptepunt van zijn ellende wordt Merlijn plotseling gebeld door de
fraudebestrijdingsafdeling van zijn creditcardbedrijf. Het blijkt dat op zijn naam in een pretpark in Zweden onlangs ruim 1.600 euro is opgenomen. Hoewel Merlijn dat zelf niet heeft gedaan, zegt hij dat alles in orde is en in plaats van de fraudebestrijdingsdienst er op af te sturen, gaat hij zelf op jacht naar de dief.
Hij reist naar Stockholm en met hulp van een meisje dat achter de bar in zijn hotel werkt, lukt het hem uiteindelijk om de dief te vinden. In plaats van de man, Magnus, te confronteren met zijn misdaad, maakt hij nader kennis met hem en wordt hij vrijwel onmiddellijk verliefd op Magnus' dochter, de negentienjarige Cecilia.
Merlijn verhuist naar Uppsala krijgt een relatie met Cecilia. Het gaat een paar maanden goed - totdat zij vlak voor het invallen van de Zweedse winter gaan eten bij Magnus. Merlijn gaat op onderzoek uit in het huis van Magnus, om meer te weten te komen over de creditcardfraude. In Magnus' werkkamer ontdekt hij een doos met foto's van Caro.
Caro blijkt in Zwitserland au pair te zijn geweest bij het gezin van Magnus en een relatie met hem gehad te hebben. Magnus heeft het feit dat Caro de relatie verbrak nooit kunnen verkroppen en heeft haar sindsdien regelmatig gemaild en afgeperst. Dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat Caro de creditcardgegevens van Merlijn heeft doorgegeven.

Wanneer Merlijn het hele verhaal aan Cecilia vertelt, is zij eerst boos op hem, maar uiteindelijk neemt zij Merlijn via Zwitserland mee naar Amsterdam. Daar belanden ze beiden net op tijd bij de
première van Merlijns nieuwste toneelstuk. Na de voorstelling gaan Cecilia en Merlijn naar Merlijns huis, waar Caro inmiddels blijkt te wonen. Cecilia en Caro begroeten elkaar zo warm en hartelijk dat Merlijn plotseling beseft dat hij beide meisjes dat gevoel niet kan geven. Hij rent weg, valt en wordt geholpen door een meisje dat zowel op Caro als op Cecilia lijkt. Terwijl het meisje tegen hem praat, wordt Merlijn overvallen door een epileptische aanval, waar hij zich, zo geeft de laatste zin aan, 'nu in bevindt'.


De samenvatting heb ik van http://www.lezenvoordelijst.nl/ gehaald, ik heb sommige stukjes in de samenvatting nog wel veranderd.

De mindmap

Reinaert de vos versus De Rebelse Reinaert

Een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken! Reinaert de vos en De Rebelse Reinaert, een strip van Suske en Wiske, gaan hierover. In grote lijnen zijn de boeken hetzelfde, er zijn echter ook verschillen. Maar wat zijn deze verschillen en waarom is er gekozen om hier verschil in te maken?
Reinaert is een sluwe vos die veel streken uithaalt met zijn medebosbewoners. Dit loopt voor hen vaak niet goed af. Als koning Nobel een hofdag aankondigt, besluiten ze Reinaert te dagvaarden. Als eerste wordt Bruun de beer gestuurd om Reinaert te dagvaarden, maar dit loopt voor hem niet goed af. Daarna gaat Tibeert de kater het proberen, wat ook mislukt. Als laatst gaat Grimbeert de das, Reinaert halen. Dan gaat Reinaert wel mee. Hij belooft de koning een niet-bestaande schat om in ruil daarvoor niet te worden opgehangen. Als boete zou hij een pelgrimstocht maken, maar hij vlucht.

In de strip De Rebelse Reinaert komt een tovenaar voor, Merlijn. Deze tovenaar haalt Suske, Wiske en Lambik op, om de gangen van Reinaert na te gaan. Deze tovenaar komt niet in het boek voor. De stripschrijvers hebben dit zo gedaan, om Suske en Wiske in de dertiende eeuw te krijgen.
Suske, Wiske en Lambik draaien in de strip steeds voor de narigheid op die
andere dieren veroorzaken. Zo wordt Lambik opgepakt als honingdief, terwijl hij Bruun de beer probeerde te helpen om los te komen uit de boomstam met honing. Ook worden Suske en Wiske beschuldigd van brandstichting, terwijl de brand is aangestoken door een lid van het geheime genootschap. Het is veel spannender voor de kinderen als de hoofdpersonen van de strip in de problemen raken.
Tibeert de kater overkomt veel minder in de strip dan in het boek. In beide versies wordt hij door Reinaert naar het huis van de pastoor gelokt. Hier komt hij uiteindelijk in een val te zitten. In de strip wordt hij zonder verwondingen door Suske en Wiske uit de val gehaald en ontsnappen ze. Maar in het boek wordt Tibeert geslagen door de pastoor en bijt hij uiteindelijk zijn geslachtsdelen eraf. Dit gedeelte staat niet in de strip, omdat dit niet zo geschikt is voor jonge kinderen.
In Reinaert de vos en in De Rebelse Reinaert komt een geheim genootschap voor dat een staatsgreep wil plegen. Het verschil is dat dit geheim genootschap in het boek een leugen is van Reinaert en de leden daarvan dus onschuldig zijn. Maar in de strip is dit niet een leugen en proberen de leden van het geheim genootschap Suske en Wiske uit de weg te ruimen. Zo proberen ze te voorkomen dat hun plannen uitlekken. Uiteindelijk mislukt dit en melden Suske en Wiske de plannen aan de koning. De leden worden gevangen genomen maar helaas ontsnappen ze later weer.
Tot slot zijn er nog vrij veel kleine verschillen. Zo gaat Lambik, verkleed als Grimbeert de das, de derde dagvaarding uitvoeren. Daarnaast wordt hij tot eerste minister benoemd, als opvolger van Isegrijn de wolf. Dit gedeelte is in de strip toegevoegd. De strip is  ook minder gruwelijk dan het boek, omdat jonge kinderen dit lezen. Natuurlijk bevat de strip De Rebelse Reinaert ook veel minder details dan het boek Reinaert de vos, omdat de strip anders veel te lang zou worden.

Er zijn, zoals hierboven te lezen is, veel verschillen tussen de twee versies. Toch zijn beide verhalen leuk om te lezen. De strip is leuk omdat hij makkelijk leest. Dit was in het boek anders, omdat die zinnen vanuit rijm vertaald zijn.  Ook wordt er in de strip op onverwachte plekken een grappige draai aan het verhaal gegeven. In het boek waren daarentegen soms gruwelijke stukken. Wat het boek weer beter maakt, is dat er veel meer details in voorkomen. Daardoor krijg je een beter beeld van het verhaal. Omdat de versies redelijk verschillen in inhoud en de manier waarop het geschreven is, is het leuk om beide te lezen. Qua leesplezier zijn alle verschillen eigenlijk lood om oud ijzer. Want de streken van Reinaert, waar het echt om gaat, zijn in beide versies volop aanwezig!