Geschreven door Bert Wagendorp
Samenvatting
Bart Hoffman vertelt over de vriendengroep waarvan hij al sinds de lagere school deel uitmaakt; deze kreeg op het Baudartius College te Zutphen zijn meest volledige vorm. Toetreding van 'het mooiste meisje van de klas', Laura, tot de groep van vijf vrienden heeft gevolgen: liefde, erotiek, seks en jaloezie zijn vanaf dat moment naast de sterke vriendschap bestanddeel van alle interactie in de groep.
Na hun eindexamen in 1982 gaan twee van hen met de racefiets de Mont Ventoux in de Provence beklimmen, een derde vriend voegt zich later bij hen. Ook de anderen volgen, per auto. Peter, de dichter en degene met wie Laura het innigst contact heeft, verongelukt tijdens zijn roekeloze afdaling. De vriendengroep valt uiteen. Laura verdwijnt spoorloos. De enigen die contact houden, zijn Bart de journalist en David, de Achterhoekse Surinamer die nooit meer weg wil uit Zutphen en daar een reisbureautje in avontuurlijke reizen heeft. Joost wordt een gerenommeerd wetenschapper en André een succesvol cokedealer voor de hogere kringen.
Zo'n dertig jaren later komen de vrienden elkaar door toeval weer tegen en besluiten ze opnieuw naar de Mont Ventoux te vertrekken. De dood van Peter blijkt in ieders leven nog steeds een belangrijke, ongemakkelijke herinnering. Bovendien is André ternauwernood aan een nieuwe veroordeling ontkomen en wordt Joost ontmaskerd als frauduleuze plagiator. Inmiddels heeft Laura, die als regisseuse betrokken is bij een festival in Avignon, laten weten dat ze ook langs wil komen in Bédoin, het plaatsje waar de vrienden net als in juni 1982 verblijven. Daar onthult ze wat de ware aard was van Peter en van haar relatie met hem. Die heeft onder andere als gevolg gehad dat zij zwanger van hem was, om die reden naar Italië is vertrokken en daar een bestaan heeft opgebouwd. Haar blinde zoon, Willem genoemd naar Peters vader, is bij haar. In het slothoofdstuk dat zich afspeelt in 'onze tijd' wordt verteld hoe de verwerkte gebeurtenissen een positieve invloed hebben gehad op het leven van de vrienden.
Mijn mening
Ventoux vond ik een prettig boek om te lezen. Het boek las makkelijk weg en voor je het wist had je het boek uit. Het heeft een boeiend en interessant verhaal met een diepere betekenis. Wel moet ik zeggen dat dit niet het leukste boek is wat ik ooit heb gelezen, ik had moeite om in het verhaal te komen. Maar toen ik er eenmaal in was gekomen was het een erg meeslepend verhaal met een goede verhaallijn. Niet het beste boek ooit wat ik heb gelezen maar deze staat zeker hoog in de ranking.
Ooit al eens een boek gelezen net alsof je er zelf bij was. Een soort onzichtbaar persoon die alles siet wat de mensen in het boek meemaken. Dit gevoel had ik toen ik het boek las. Ik had nog nooit een boek gelezen van Bert Wagendorp, sterker nog ik had nog nooit van hem gehoord maar dit boek was ontzettend goed. De Ventoux ik had geen flauw idee wat het was maar het klonk me nogal frans in de oren. De flaptekst gelezen hebbende kwam ik erachter dat het een berg is in Frankrijk. De berg is bekend onder vele fietsers want het is een moeilijk te beklimmen berg, maar toch 3 vrienden wagen het erop om het te gaan proberen en nog 2 vrienden en een vriendin gaan mee. Helaas tijdens de afdaling gebeurt er een vreselijk ongeval een van de vrienden is gevallen met de fiets. De vrienden raken elkaar uit het oog na dit ongeval maar dertig jaar later komen ze weer samen op de Ventoux om de dood te verwerken. Dit vind ik zo mooi aan dit boek. Het gaat over de dood wat meestal niet een erg 'leuk' onderwerp is. Maar dit boek maakt het ook 'bijzonder'. Hoe die vrienden met de dood omgaan en hoe ze na dertig jaar toch zulke hechte vrienden zijn. Zo bijzonder. De vrienden waren na het ongeluk elkaar uit het oog verloren maar zeker niet uit het hart. Het verbaasde me hoe snel ik dit boek uit had, zo snel als een trein masr om toch in de fiets stemming te blijven zal ik het anders verwoorden. Zo snel als het voelt als je van een berg af fietst als je er net tegenop hebt gefietst.
Een paar dagen na pest ik dit boek had gelezen bleef het verhaal maar door mijn hoofd gaan, zo bijzonder vond ik het zo meeslepend verhaal was het. Een pracht boek om te lezen ik dat ik iedereen zou willen aanraden zelfs vrouwen, ik heb hem immers ook als vrouw gelezen, want het is eigenlijk een mannenboek. Het was genieten met de hoofdletter G.
Je argumentatie is wat mager. Je geeft weinig verschillende argumenten en je geeft er geen duidelijke voorbeelden bij.
BeantwoordenVerwijderen